Keynote en getuigenissen
Lees het verslagⒸ Karin Borghouts
In een inclusieve samenleving is er ruimte voor iedereen, ongeacht met welk type brein je geboren wordt. Helaas is onze samenleving grotendeels afgestemd op een bepaald ideaalbeeld van hoe mensen zouden moeten denken en functioneren. Het erkennen van neurodiversiteit betekent dat er geen 'normale' of 'juiste' manier van denken of zijn is, maar dat neurologische condities zoals autisme, ADHD en dyslexie moeten worden gezien als natuurlijke variaties van het menselijk brein, in plaats van stoornissen die moeten worden verholpen.
Hoe kunnen we stereotypen en vooroordelen over neurodiversiteit bestrijden? Hoe kunnen we wederzijds begrip stimuleren in de klas, op de werkvloer en in persoonlijke relaties? Tijdens deze sessie delen verschillende sprekers hun persoonlijke, praktijkgerichte en academische ervaringen.
9:00 - Verwelkoming door moderator Kirsten Catthoor
9:30 - Keynote door Rachel Elliott - A health economist's view of therapeutic interventions in mental health + Q&A (in het Engels)
Health economics looks at the trade-offs made between costs of providing therapeutic interventions and the benefits obtained by the user. Ways of providing mental health support have changed and developed rapidly. Some of the challenges around understanding costs and outcomes for newer therapeutic interventions in mental health is explored looking at the rise of digital interventions, and support for people with mental health conditions outside a healthcare setting using recovery colleges.
10:15 - Pauze
10:30 - Getuigenissen in korte stijl over # sectoren
12:00 -12:30 - Q&A
Rachel Elliott is hoogleraar gezondheidseconomie aan de University of Manchester en apotheker in het Verenigd Koninkrijk. Haar gezondheidseconomisch onderzoek beïnvloedde het gezondheidsbeleid in het Verenigd Koninkrijk en daarbuiten. Haar onderzoeksthema's zijn medicatieveiligheid, digitale gezondheidstechnologie, diabetes, antibiotica, mentale gezondheid en dementie.
Evangeline Agape (1996) uit Antwerpen is schrijver, illustrator en sociaal werker. Haar dada is het bespreekbaar maken van mentale gezondheid. Ze deelt haar illustraties en gedachten op Instagram als Kriebelsessies.
Leonie Delaey studeerde sociaal-cultureel werk en rondt nu haar master cultuurmanagement af aan de Universiteit Antwerpen. Daarnaast zette ze participatieve projecten op bij verschillende non-profit en culturele instellingen (Kavka, Het bos, Behuman, Stampmedia, Formaat, idrops,...) die een positieve impact hebben gehad op de diversiteit en de samenleving. Ze was ook projectmanager voor Nightwatch bij het Fotomusuem in Antwerpen en coachte jong ondernemerschap bij BAAS. Nu werkt ze aan onderzoek naar jong ondernemerschap en coördineert ze uitwisselingen tussen leiders binnen de culturele sector via het LinC-programma aan de UA.
Vanuit haar ervaring als mama van- en partner van iemand met een 'Etiketje" (Ass|Adhd) startte Ann Ceurvels haar eigen therapiepraktijk. Als kinder- en jeugdcoach gebruikt ze in haar praktijk Coacs een patchwork aan methodieken om op een duurzame en waardevolle manier kinderen, jongeren, ouders en partners te ondersteunen en verder te helpen in hun ontwikkeling. Met het boek Niet Normaal! en het werkboek Ben ik wel NORMaal? ontwikkelde ze samen met Tania Poppe een beweging die breed naar ontwikkeling wil leren kijken en neurodiversiteit als uitgangspunt ziet van een samenleving, een onderwijsstelsel en een bedrijfswereld waar iedereen een eigen plek krijgt.
Tania Poppe heeft jarenlange ervaring als theatercoach in de sociaal-artistieke sector, in schooltrajecten, in trajecten met professionele acteurs en jonge mensen in de opleiding. Als theatermaker bracht ze thema’s als druk, burn out, perfectionisme op de bühne. Als ontwikkelingsgerichte coach (POP) met specialiteit interventie overlevingspatronen (perfectionisme) begeleidt Tania Poppe particulieren in haar eigen praktijk: PoPPOPpraktijk. Met collega Ann Ceurvels creëerde ze het platform Ben ik wel NORMaal? en het boek Niet Normaal!, waarmee ze voor een breed publiek bespreekbaar en zichtbaar willen maken wat de norm teweegbrengt in ons huidig maatschappelijk model.
Els Van Beneden werkte bijna 20 jaar voor de Vlaamse overheid als transporteconomist en als beleidsmedewerker op een kabinet. Na een autistische burn-out en een lange zoektocht kreeg ze in 2015 een autismediagnose. Omwille van dat ‘label’ kreeg ze van haar werkgever echter niet meer dezelfde professionele kansen en uitdagingen als voordien. Ze besloot daarom om het roer helemaal om te gooien en ze werd zelfstandige. Ze coacht laatgediagnosticeerde autistische volwassenen. Daarnaast is ze medeoprichter en dagelijks bestuurder van de Lees- en Adviesgroep Volwassenen met Autisme (LAVA) vzw, een ledenorganisatie van en voor mensen met autisme én een academische achtergrond. LAVA vzw verbindt autistische personen met autismeonderzoekers in participatief autismeonderzoek aan alle Vlaamse universiteiten. Ook ijvert de organisatie voor een betere beeldvorming met betrekking tot autisme in het algemeen. Ze is actief op beleidsvlak, bijvoorbeeld in NOOZO/Vlaamse Adviesraad Handicap (initiatief van Vlaams minister van Gelijke Kansen) en in de Academische Werkplaats Autisme (Vlaams minister van Welzijn). Als actief lid van EUCAP (European Council of Autistic People), is LAVA nauw betrokken in het Europese autisme- en disabilitybeleid.
Kirsten Catthoor is psychiater-psychotherapeut en werkzaam in de dienst psychiatrie van het Ziekenhuis Netwerk Antwerpen. Ze is kliniekhoofd in de dienst psychosezorg en het mobiel psychiatrisch team 15-24 voor de transitieleeftijd. Ze combineert dit met het voorzitterschap van de Vlaamse Vereniging voor Psychiatrie (VVP), het co-voorzitterschap van de feitelijke vereniging Geestelijke Gezondheidszorg van het Vlaams Instituut voor Kwaliteit van Zorg (VIKZ), lid van de Raad van Bestuur van de Staten-Generaal Geestelijke Gezondheid (SGGG) en lid van het Collaborative Antwerp Psychiatric Research Institute (CAPRI) van de Universiteit Antwerpen. Haar voornaamste wetenschappelijke activiteit bestond uit een doctoraat over stigma in de psychiatrie, dat in 2016 werd verdedigd. Van daaruit is er een blijvend engagement ontstaan voor belangenbehartiging en bewustwording voor de geestelijke gezondheidszorg in het algemeen.
Inke Gieghase (die/hun) is spoken word artiest en educator. Via hun werk wil die met een queer perspectief ervoor zorgen dat het woord 'taboe' geen betekenis meer heeft en strijdt die voor gerechtigheid en bevrijding. Inke bracht reeds hun debuut-EP ZOEK uit en werkt momenteel aan hun nieuw project Stamp Poetry, waarmee die met een kruising tussen poëzie en duurzaam ondernemen sociale verandering teweeg wil brengen.
Er zijn nog geen foto's toegevoegd voor dit event.